Konstruktor w Javie to specjalna metoda używana do inicjowania obiektów. Konstruktor jest wywoływany, gdy tworzony jest obiekt klasy. Może służyć do ustawiania początkowych wartości atrybutów obiektów. 

W Javie konstruktor to blok kodu podobny do metody. Jest wywoływany, gdy tworzona jest instancja klasy. W momencie wywołania konstruktora w pamięci alokowana jest pamięć dla obiektu. Jest to specjalny rodzaj metody, która służy do inicjalizacji obiektu. Za każdym razem, gdy obiekt jest tworzony przy użyciu słowa kluczowego new(), wywoływany jest co najmniej jeden konstruktor.

Nie jest konieczne pisanie konstruktora dla klasy. Dzieje się tak dlatego, że kompilator javy tworzy konstruktor domyślny.

Konstruktor nadaje wartości początkowe zmiennym składowym obiektu lub też wykonuje inne czynności, które są wymagane, aby obiekt został poprawnie utworzony.

Konstruktor domyślny w Javie

Konstruktor domyślny jest stosowany, gdy programista sam nie stworzy żadnego innego konstruktora.

Konstruktor domyślny ustawia wszystkie składowe klasy na wartości domyślne tzn. ( pola liczbowe = 0, zmienne obiektowe = null, zmienne logiczne = false_

Najważniejsze informacje o konstruktorach w Javie

• Zadaniem konstruktora jest inicjalizacja obiektu podczas jego tworzenia.
• Konstruktor musi mieć dokładnie taką samą nazwę jak klasa.
• Konstruktor tym różni się od zwykłej metody, że nie zawiera określonego typu zwracanego.
• Konstruktor nadaje wartości inicjalne, zmiennym składowym obiektu lub też wykonuje inne czynności, które sa wymagane, aby obiekt został poprawnie utworzony.
• Konstruktor domyślny jest stosowany, gdy programista sam nie stworzy żadnego innego konstrukora
• Konstruktor domyślny ustawia wszystkie składowe klasy na wartości domyślne odpowiednie dla każdego z typów danych (pola liczbowe = 0, zmienne obiektowe = null, zmienne logiczne = false)