Hermetyzacja – Java to język silne obiektowy. Każdy program napisany w języku Java składa się z klas i obiektów.

Hermetyzacja (enkapsulacja) to mechanizm polegający na ukrywaniu pewnych danych umieszczonych w klasach. Jest to sposób odizolowania od innych klas wybranych danych i funkcji zgromadzonych w danej klasie

Modyfikator dostępu (modyfikator widoczności) – to słowa kluczowe, które maja wpływ na widoczność elementu, który poprzedzają (składowe, metody, klasy)

Zalety stosowania hermetyzacji w Javie

• ukrywanie wewnętrznych cech implementacji danej klasy
• zapobiega przypadkowej ingerencji w wewnętrzną strukturę obiektu
• umożliwia zdefiniowanie interfejsu, który określa sposób manipulowania wewnętrznymi strukturami obiektu

Modyfikatory dostępu w Javie:

• public  
• private 
• default (package)
• protected

public to największy poziomem widoczności – klasy, pola i metody oznaczone w ten sposób są widoczne dla wszystkich innych klas.

Protected  jest dostępny dla klas zdefiniowanej w tym samym pakiecie oraz w klasach dziedziczących (zrozumiesz, gdy w kolejnych odcinkach poznasz mechanizm dziedziczenia) po klasie, która zawiera pola czy metody oznaczone jako protected.

Private elementy z dostępem prywatnym są widoczne tylko dla struktur zdefiniowanych w tej samej klasie.

Package (default) modyfikator domyślny ogranicza widoczność do klas z tego samego pakietu.

Metody Get i Set (Getter i Setter)

Metoda get (akcesor) i metoda set (mutator) służą do operacji na polach klasy, które zgodnie z ideą hermetyzacji są prywatne. I właśnie dzięki wspomnianym metodom możemy odpowiednio pobierać wartość danego (get) pola oraz ustawiać wartość dla danego pola (set). Jako, że metody te powinny być publiczne, to korzystamy z nich tam, gdzie tego potrzebujemy (metody są publiczne i do wykorzystania z dowolnego miejsca)